Eindelijk stond de oude Kapelhof op zaterdagmiddag 2 juli 2022 na driehonderdvijftig jaar weer eens vol
mensen. Op het pad aan de rand van het perceel werd het verhaal van de Antoniuskapel ten overstaan van ruim tachtig belangstellenden nieuw leven ingeblazen. Oud-voorzitter Bernard Vissers schetste een beeld van de saamhorigheid en verbondenheid van de bewoners op het Havelt in de Tachtigjarige Oorlog.
De angst voor de rondtrekkende huursoldaten en pestepidemieën beheersten hun leven. Bidden tot de Heilige Antonius, in een eigenhandig gebouwde kapel, bracht mensen bij elkaar en dat gafsteun. Voor Bernard was het een thuis-wedstrijd. Hij woont om de hoek en zijn familie kocht in 1770 de grond van de Kapelhof terug van de Staat nadat kapel en grond in 1648 door dezelfde staat geconfisqueerd waren. Een houten reconstructie op schaal en een schilderij van de fiere kapel, gelegen binnen opgewor-pen wallen, maakten de verbeelding van het verleden concreet.
Burgemeester Kees van Rooij, tevens buurtbewoner, haakte in op de woorden van Bernard door aan te geven dat iets gaat leven als het een naam krijgt. Door de attentietegels en de toponiemenbanken komen stukjes van onze geschiedenis weer tot leven. Een geschiedenis van onze voorouders waar we trots op mogen zijn. Want wanneer we ons verbonden voelen met de grond waarop we wonen en leven, zullen we beter voor elkaar en de omgeving zorgen.
Pastor Hennie van Hattum zegende de bank in met water uit de Aa, net zoals pastor Konings dat in 2016 deed bij de legging van de eerste attentietegel. Ook zij begon met het noemen van namen van vroeger, dat wij nu op hun plaats staan, op de schouders van onze voorouders waardoor we verbonden zijn met het verleden:
Moge deze plek onze blik en ons hart verruimen en ons verbinden met leven dat komt en gaat.
Met iedereen die hier was. Met iedereen die komen gaat.
Stadsdichter Rick Terwindt wandelt regelmatig over het paadje en wist de aanwezigen te raken met beeldende woorden van voeten die gaan over oude grond waar nog steeds voelbaar is wat er ooit was…
Rolf Vonk vroeg aandacht voor de tweede bank die gelijktijdig is geplaatst. Aan de Aa bij de mestbrug lag vroeger een watermolen. Het water stroomde er in een wiel, een waterbekken aan de Aa. Vandaar dat OP DE WIEL de naam is van de tweede bank. Rolf nam de toehoor-ders weer mee terug naar het Havelt en memoreerde aan het Antoniusgilde dat verbonden was aan de Antoniuskapel. Dat was een mooie link naar de groet met het vaandel van het Sint Barbaragilde.
Een mooie afsluiting van het officiële deel om vervolgens aan een ander belangrijk onderdeel van de middag te beginnen. Het na- en bijpraten onder het genot van een drankje en een hapje. De beeldentuin van de familie Van den Oever was daarvoor een prachtige locatie.
